Monarchia

Ph 54v: Book III xvi, 10 - 18

	secundum revelata humanum genus perduce
	ret ad vitam eternam imperatore qui secundum
	philosofica documenta genus hu
	manum ad temporalem felicitatem
	dirigeret [11] Et tu ad huc portum
	vel nulli pauci et hii cum difficul
	tate nimia pervenire possint
	nisi sedatis fluctibus blande cu
	piditatis genus humanum liberum
	in pacis tranquillitate quiescat
	hoc illud signum ad quod maxime debet inten
	dere curator orbis qui dicitur romanus
	princeps ut scilicet in arcola ista mor
	talium libere cum pace vivatur
	[12] Cumque dispositio mundi huius dis
	positionem inerentem celorum circulationi
	sequatur necesse est ad hoc ut utilia
	documenta libertatis et pacis com
	modis locis et temporibus aplicentur
	de curatore isto dispensari ab
	illo qui totalem celorum dispositionem
	presentialiter intuetur hic autem est
	solus ille qui hanc preordina
	vit ut per ipsam ipse providens
	suis ordinibus queque creteret
	[13] Quod si ita est solus eligit deus so
	lus ipse confirmat cum superiorem
	non habeat ex quo haberi potest ulterius
	quod nec isti qui nunc nec alii cuius
	cunque modi dicti fuerint electores
N	sic dicendi sunt quin̄ potius denun
	tiatores divine providentie sunt
	habendi [14] unde sic quia aliquando pa
	tiantur dissiduum quibus denunti
	andi dignitas est indulta vel quod
	omnes vel quia quidam eorum nebula
	cupiditatis obtenebrati divine
	dispensationis faciem non discer
	nunt [15] Sic ergo patet quod auctoritas tem
	poralis monarche sine ullo me

	dio in ipsum deforare utiliter aucto
	ritas descendit que quidem fons in ar
	ce sue simplicitatis unitus in mul
	tiplices alvos influis ex habun
	dantia bonitatis [16] Et iam satis vi
N	deor metam attĩgisse proposita
	enucleata namque veritas est questionis
	illius qua querebatur utrum ad bene
	esse mundi necessarium esse monarche
	officium ac illius qua querebatur an
	romanus populus de iure imperium sibi
	adsciverit nec non illius ultime
	quam querebatur an monarche au
	toritas a dicto vel ab alio depen
	deret inmediate [17] Que quidem
	veritas ultime questionis non sic stric
	te recipienda est ut romanus
	princeps in aliquo romano pon
	tifici non subiceat cum mortalis
	ista felicitas quodam modo ad in
	mortalem felicitatem ordinetur
	[18] Illa igitur reverentia cesar utatur
	ad petrum qua primo genitus filius
	debet uti ad patrem ut luce pater
	ne glorie illustratus virtuosus
	orbem terre inradiet cui ab illo
	solo prefertus est qui est omnium
	spiritualium et temporalium cubernator
	[FR] Deo gratias Amen Amen